50 KILOMETER VOOR EEN DIEBELS ALT

Kevelaer, voor al uw volle aflaten

Al een paar weken niet op de fiets gezeten met Frans (kloteweer, andere afspraken enz.), maar vandaag is het weer eens zover. Aanstaande pelegrinos moeten immers met enige regelmaat de fiets op, kilometers maken.

De route van vandaag: Grubbenvorst (Tegelen voor Frans) – Velden – Arcen – Walbeck – Lüllingen – Kevelaer, en terug. Totaal zo’n 50 kilometer.

tussenstop tussen Velden en Arcen

Precies op het moment dat ik de veerpont van Grubbenvorst naar Velden af fiets, komt hij aanzeilen. Vertrokken vanuit Tegelen, en dus al ettelijke kilometers meer in de benen dan de schamele 1,43 die ik op de teller heb staan op die plek.

Echte pelgrims laten zich door helemaal niks van de wijs brengen. Ook de aangekondigde hevige moessonregens die in de loop van de dag over je heen gaan klotsen (als je de weersvoorspellingen moet geloven), en ondanks de dreiging van hevige onweders, ranselende hagelbuien en hurricane-achtige windstoten in de namiddag wordt er gefietst op deze 10 mei 2012. Het zal weliswaar drukkend warm worden onder het grijze wolkendek, waarbij de temperatuur tot boven de 25 graden oploopt, maar een nat pak, dat zullen we uiteindelijk niet oplopen, de paar dikke, maar snel verdampende druppels niet meegerekend. En ook de forse tegenwind op de terugweg, die nemen we voor lief. Over het algemeen is het goed fietsweer, misschien wat te zwoel en vochtig. Maar kom op, geen gezeur.

 

De herder en zijn schapen

Tegen het middaguur in Kevelaer. Nog steeds een ankerpunt van het Rijke Roomse Leven. In de jaren ’50 (ver in de vorige eeuw) reden er bijvoorbeeld in de maand mei, de Mariamaand, wel 30 bussen vanuit Budel (mijn geboortedorp) naar toe. Waaronder mijn moeder een aantal keren. Tegenwoordig gaan er jaarlijks nog een bus of twee, heb ik me laten vertellen. Terwijl het aantal inwoners inmiddels meer dan verdubbeld is. Maar of de ineenstorting van het Roomse Rijk daarmee wordt aangekondigd, dat is moeilijk te zeggen. Voorlopig zal de Gouden Eeuw van Rome, althans in Nederland, niet meer teurgkeren.

Voor de rijkelijk met (klater)goud en devotionalia beklede Mariakapel midden op het stadplein staat een Brabantse pastoor in zijn zwarte toga (waar zie je dat nog?) zijn door hem op sleeptouw meegevoerde roedel pelgrims hardop te bidden. Het gehalte grijze, kleurloze verschoten regenjassen gehulde  buspelgrims bestaat, hoe kan het ook anders in dit Mariaoord?, grotendeels uit diepgelovige en bijgevolg ook volgzame vrouwen.

We zijn geenszins cultuurbarbaren en bezoeken vervolgens de barokke Mariakapel (een koepelkapel), de aan de buitenzijde door immer brandende kaarsen zwaar beroete Kerzenkapelle en tenslotte de grote Mariabasiliek.

De Kerzenkapelle

De Kerzenkapelle moet volgens de bronzen plaquette aan de buitenzijde beschouwd worden als de Älteste Wallfahrtskirche van Duitsland. Tijdens de Dertigjarige Oorlog (1643-1645) werd de kapel volledig herbouwd. Ja, oorlogen, daar zijn ze gek op in Duitsland en derhalve ook op het herbouwen van al die door de oorlog met de grond gelijk gemaakte Schlösser, kerken en kastelen. De kaarsenkapel is al eeuwenlang het centrum van de bedevaarten naar Kevelaer. Het rijk versierde interieur hangt barst uit zijn voegen van de herdenkingsschilden en ex-voto’s van al die bedevaarten uit de voorbije eeuwen.

Godsdienstig recreëren maakt dorstig. Het wordt derhalve tijd voor een alcoholische versnapering. In de Haupstrasse van het stadje struikel je niet alleen over de rondslenterende roedels bedevaartgangers zeulend met hun plastic zakken vol kaarsen, heiligenbeeldjes en andere religieuze parafernalia, maar ook over de terrassen die de uitbouw vormen van de tientallen restaurantjes, Konditoreien, tearooms en Biergarten die tot de ziel behoren van elk zichzelf respecterend bedevaartsoord. L’embarras du choix, dus. Een mer à boire, zogezegd.



Het wordt uiteindelijk het kleine terras van Peter Moeselaegen, Im Goldenen Anker geheten. Unser Haus liegt zentral in der Fußgängerzone Kevelaers. Durch die hauseigene Metzgerei und Fleischerei und unseren Partyservice bieten wir unseren Gästen stets frische und hochwertige Produkte. Het wordt een Diebels Alt, een meer dan drinkbaar donker bier. De kleindochter van de oude Moeselaegen die zelf maar wat op en neer blijft scharrelen in de buurt van de kassa, zet het voor ons neer. Bier. Niet te zoet in ieder geval. Ondertussen blijft de stroom grijze bedevaartgangers aan ons voorbij sjokken.

Uit dankbaarheid

Als ik binnen ga afrekenen raak ik nog even aan de praat met oude baas Peter. Hij vertelt me dat de zaak al meer 300 jaar (ik reken even: dus niet lang nadat Kevelaer tot bedevaartsoord was gepromoveerd) in handen is van de Moeselaegens. Twee van zijn oudere broers hebben helaas de laatste oorlog niet overleefd. Het zal niet de enige Duitse familie zijn waar het Derde Rijk voor Hel, Verdoemenis en Verderf gezorgd heeft. Met dank aan de besnorde oom Adolf.

Omdat Frans zijn GPS-horloge om zijn pols heeft vastgeklonken, kunnen we per kilometer alle fietsgegevens nauwkeurig bijhouden. De hoogst gemeten gemiddelde snelheid op de heenweg (wind in de rug): de gezamenlijk afgelegde kilometer 15 bedraagt de gemiddelde snelheid 23,7 km/uur. Daarentegen wordt de eerste kilometer na vertrek uit Kevelaer slechts 13,6 km/uur gemeten, maar dan zijn we nog verrast door de harde tegenwind die we bijna constant moeten trosteren tot het moment dat onze wegen zich aan de veerpont bij Velden weer scheiden.